เที่ยงวันที่ ๒๔ พฤษภาคม ๒๕๑๑ ตรงกับวันศุกร์ที่ร้อนแล้ง แม่บอกว่าเป็นปีที่แล้งมากเมื่อเทียบกับหลายปีก่อน กลางทุ่งนาที่แดดเต้นระยิบของบ้านโคกยาว ต.ทรายมูล อ.ทรายมูล จ,ยโสธร แม่ได้ให้กำเนิดลูกชายคนที่ ๔ ของครอบครัวท่ามกลางความร้อนแล้งของแผ่นดินอีสาน ปีที่ผมเกิดด้วยความแห้งแล้งยังไม่มีน้ำที่จะทำนา จึงมีแม่คลอดโดยมีหมอตำแยและยายช่วยกันทำคลอด ส่วนพ่อไม่อยู่เพราะต้องไปเป็นนายฮ้อยจำเป็น อยู่ที่เมืองอุบล ด้วยต้องไปซื้อม้าเพื่อต้อนไปส่งขายที่เมืองโคราชกับเพื่อนนายฮ้อยบ้านเดียวกัน เพราะปีนี้แล้งจนไม่ได้ทำนา เลยต้องไปหารายได้ทางอื่น แต่ด้วยความที่ไม่ใช่แม่ใหม่เพราะแม่มีลูกมาสามคนแล้ว การคลอดกันเพียงไม่กี่คนจึงไม่ใช่เรื่องใหป็นไปโด ยปกติ ลูกแม่ออกมาอ้วนท้วนสมบูรณ์ "ขาวปานเจ๊กลูกมึงคนนี้" คำนิยามหน้าตาของชีวิตเด็กแรกเกิดของยาย ที่แม่เคยเล่าให้ฟัง "คนเกิดกลางวันตอนเที่ยง ปีวอก มันลิงออกหากินเด้อหมอนี่ มันเกิดอยู่นี่แต่มันสิไปหากินหม่องอื่น ใหญ่มาสิบ่ได้อยู่บ้านเด๊นี่"พ่อใหญ่สาย หมอมอ(หมอดู)ประจำหมู่บ้านเคยทำนายผูกดวงไว้ให้ แม่ ซึ่งตัวผมเองก็ไม่เคยคิดเคยฝันและสนใจคำทำนายและบอกเล่าจากแม่เท่าไหร่นัก จนมาประจักษ์เอาเองภายหลัง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น